[ یکشنبه 89/2/26 ] [ 8:15 عصر ] [ حامد ابراهیمی ]
شاید خانم ها از دیدن این عکس ، اون هم تو وبلاگ من که طرفدار خانم ها هستم ( الکی 
) ، ناراحت بشن . ولی بدونید چون طرفدار شما هستم این عکس رو اینجا گذاشتم تا که شاید از خواب بیدار بشید کمی به آینده فکر کنید.
[ یکشنبه 89/1/22 ] [ 9:0 صبح ] [ حامد ابراهیمی ]
زندگی لب ز خنده بستن است
گوشه ای درون خود نشستن است
گل به خنده گفت : « زندگی شکفتن است ، با زبان سبز راز گفتن است »
گفتگوی غنچه و گل از درون باغچه ، باز هم به گوش می رسد
راستی تو چه فکر میکنی ؟
کدام یک درست گفته اند ؟
من که فکر میکنم گل به راز زندگی اشاره کرده است
هر چه باشد او گل است
گل یکی دو پیرهن بیشتر ز غنچه پاره کرده است
[ سه شنبه 88/7/14 ] [ 3:59 عصر ] [ حامد ابراهیمی ]
قایقی خواهم ساخت
خواهم انداخت به آب
دور خواهم شد ازین خاک غریب
همچنان خواهم راند
همچنان خواهم راند
پشت دریاها شهریست
که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است
بام ها جای کبوتر هاییست که به فواره ی هوش بشری
می نگرند....
دست هر کودک ده ساله ی شهر ، شاخه ی معرفتی است
مردم شهر به یک چینه چنان می نگرند
که به یک شعله ، به یک خواب لطیف
خاک ، موسیقی احساس تو را می شنود
و صدای پر مرغان اساطیر می آید در باد
پشت دریاها شهریست
که در آن وسعت خورشید به اندازه ی چشمان سحر خیزان
است.....
[ دوشنبه 88/1/24 ] [ 6:0 عصر ] [ حامد ابراهیمی ]
::
